sımsıkı tutacağım ellerinden, hiç anlamayacaksın öldüğünü
dudaklarını ilk defa öpüyormuş gibi öpeceğim
her dokunduğumda sana, ellerim titreyecek
ve sen nedenini hiç bilmeyeceksin...
tenimin kokusunu seveceksin çok,
o tenin kokusu senin sanacaksın,
beni de kendinin sandığı gibi,
her gün öleceğim,her gün seveceksin
sevmek neymiş öğreteceğim sana,
onun bana öğrettiği gibi...
bir gün gideceğim; ikiniz de üzüleceksiniz
o ölecek alışık,
sen sadece üzüleceksin,
o nefret edecek,
nefret edecek kadar severdi beni,
sense yakıştıramaz idin kendine,
sevgi yakışıksız bir şeydi
belki de ondan üzerine olmamıştı
üzerine olmayan her şeye davrandığın gibi;
bana da üzülmüş idin sadece,
ama sevmek;
üzülmekten fazlasıydı
ve her şeyin fazlası zarardı; sustum...
beni öldüren kadın ile,
ölü bir adamı sevecek aptalın arasında kaldım.
kendime bir yalan söyledim,
sonra o yalanda yaşadım,
yaşlandım,
ve öldüm...
Şimdi her şey eşit...
Sevenler de öldü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder